Na ekspozycje kredytowe tworzone są w ciężar kosztów rezerwy celowe. Podstawą naliczenia rezerwy celowej jest nieopłacona kwota należności głównej (pożyczonego kapitału) lub udzielonego zobowiązania pozabilansowego. Może być ona jednak pomniejszona o wartość zabezpieczeń prawnych7 ustanowionych dla danej należności, z wyjątkiem należności normalnych od osób prywatnych z tytułu udzielonych im kredytów i pożyczek konsumpcyjnych. Na tak ustaloną wartość należności lub udzielonego zobowiązania pozabilansowego tworzone są rezerwy:
– 1) w zakresie udzielonych osobom prywatnym kredytów i pożyczek na cele konsumpcyjne (z wyłączeniem kredytów mieszkaniowych) zaliczonych do kategorii normalne, należności i udzielonych zobowiązań pozabilansowych zakwalifikowanych do kategorii pod obserwacją co najmniej w wysokości 1,5% ich kwoty,
– 2) w zakresie należności i udzielonych zobowiązań pozabilansowych zaklasyfikowanych do kategorii zagrożonych co najmniej w wysokości:
– a) 20% ich kwoty dla kategorii poniżej standardu,
– b) 50% ich kwoty dla kategorii wątpliwe,
– c) 100% ich kwoty dla kategorii stracone.
Poza tym banki mogą tworzyć w ciężar kosztów rezerwę na ryzyko ogólne77. Jest ona tworzona w wysokości 1,5% średniej kwoty niespłaconych kredytów i pożyczek pomniejszonych o te kredyty i pożyczki na które zostały utworzone 100% rezerwy celowe, ustalonej na koniec poszczególnych kwartałów roku obrotowego.
– 74 Tamże, załącznik nr 2 pkt 1 ppkt 1-13.
– 75 Tamże, załącznik nr 2 pkt 2 ppkt 1-9.
– 76 Pełny wykaz zabezpieczeń, które mogą pomniejszać podstawę naliczania rezerwy celowej zawiera załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2002 r., w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, op. cit.
– 77 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, op. cit., art. 130.
Leave a reply