Forma zabezpieczenia jednostki

Niektóre banki, przyjmując czeki do inkasa, równocześnie udzielają klientom kredytu, który jest spłacany po wpłynięciu należnej kwoty od trasata. Wymaga to jednak zawarcia odpowiedniej umowy kredytowej i zazwyczaj dotyczy klientów o mocnej pozycji finansowej. Ponadto klient ponosi dodatkowe koszty w postaci odsetek od wykorzystanego kredytu. Opisany wyżej tryb postępowania jest złagodzony w stosunku do czeków osób fizycznych z ich rachunków oszczędności owo – rozliczę n i o wyc h.

Często należności za towar lub usługę mogą być obliczone dopiero w momencie świadczenia {np. należność liczona od wagi ładunku), co powoduje konieczność stosowania takich sposobów bezgotówkowej zapłaty, które umożliwiałyby natychmiastowe wyrównanie należności. Czek rozrachunkowy (zob. schemat 7) może być wystawiony w momencie ustalenia kwoty należności i wykorzystany do natychmiastowej zapłaty. Skraca to cykl rozliczeniowy, a w warunkach występowania zatorów płatniczych czeki rozrachunkowe mogą się przyczynić do ich rozładowania. Ponieważ są one realizowane tylko bezgotówkowo, używanie ich zamiast gotówki zwiększa bezpieczeństwo obrotu.

Formą zabezpieczenia jednostki, przyjmującej czek rozrachunkowy, przed ewentualnym brakiem jego pokrycia jest potwierdzenie czeku przez trasata (bank wystawcy czeku). Bank potwierdza czek umieszczając na nim stempel i napis „czek potwierdzony”. Równocześnie bank zabezpiecza potwierdzoną kwotę do wypłaty dla przyszłego okaziciela czeku, o czym informuje zamieszczoną na odwrocie czeku klauzulą mającą zazwyczaj formę jak na schemacie 6.