– 1) informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie zostały uwzględnione w bilansie oraz rachunku zysków i strat,
– 2) informacje o znaczących zdarzeniach dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym roku obrotowego,
– 3) informacje o zobowiązaniach warunkowych (wykaz zobowiązań zabezpieczonych na majątku jednostki, ze wskazaniem ich rodzaju, w tym również udzielone przez jednostkę gwarancje i poręczenia, także wekslowe),
– 4) informacje o zobowiązaniach kapitałowych,
– 5) informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych członkom zarządu i organów nadzorczych zakładu ubezpieczeń, a także o pożyczkach udzielonych tym osobom,
– 6) informacje o transakcjach z członkami zarządu i organów nadzorczych zakładu ubezpieczeń oraz osobami pozostającymi z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym,
– 7) informacje o transakcjach z jednostkami, w których udziałowcami (akcjonariuszami) lub wspólnikami są osoby wymienione pod pkt. 6, jeżeli dysponują one, bezpośrednio lub pośrednio, prawem głosu wynoszącym co najmniej 33% wszystkich praw głosu na zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu akcjonariuszy),
– 8) informacje o transakcjach ze spółkami powiązanymi kapitałowo.
Margines wypłacalności i kapitał gwarancyjny
Obowiązek przedkładania przez zakład ubezpieczeń organowi nadzoru wyliczenia marginesu wypłacalności oraz dowodu posiadania środków własnych w wysokości marginesu wypłacalności wynika z art. 46 ust. 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.
Zgodnie z art. 45 tej ustawy zakład ubezpieczeń jest zobowiązany posiadać środki własne w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności.
Kapitał gwarancyjny wynosi trzecią część marginesu wypłacalności, jednak nie mniej niż minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego dla każdej grupy ubezpieczeń oraz dla działalności reasekuracyjnej.
Ustawa zawiera delegację (art. 46 ust. 1) dla ministra właściwego do spraw instytucji finansowych do określenia, w drodze rozporządzenia, sposobu wyliczenia i wysokości marginesu wypłacalności oraz określenia minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla każdego rodzaju ubezpieczeń oraz dla reasekuracji czynnej.
Aktualnie obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 października 1995 r. (Dz. U. Nr 127, poz. 606). W ww. rozporządzeniu określono sposoby wyliczenia marginesu wypłacalności:
– a) zakładów prowadzących ubezpieczenia na życie:
– w załączniku nr 1 – dla grup 1, 2 i 4,
– w załączniku nr 2 – dla grupy 3,
– dla grupy 5 margines wypłacalności wylicza się zgodnie z załącznikiem nr 3, w sposób określony w ust. 2 przy uwzględnieniu określenia zawartego w ust. 5 załącznika.
Jeżeli zakład ubezpieczeń prowadzi działalność w kilku grupach ubezpieczeń na życie, wymagających obliczenia marginesu wypłacalności według różnych metod, margines wypłacalności zakładu odpowiada wówczas sumie kwot określających wyliczone zgodnie z załącznikami marginesy wypłacalności dla poszczególnych rodzajów ubezpieczeń.
– b) margines wypłacalności zakładu ubezpieczeń prowadzącego ubezpieczenia majątkowe i osobowe wylicza się w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
Dla tych zakładów margines wypłacalności stanowi większy z dwóch marginesów wypłacalności obliczonych na podstawie składek lub na podstawie przeciętnej rocznej kwoty odszkodowań z ostatnich 36 lub 84 miesięcy albo z okresu całej działalności, gdy zakład prowadzi działalność krócej niż odpowiednio 36 lub 84 miesiące.
O długości okresu przyjmowanego do wyliczeń decyduje struktura przyjmowanych ubezpieczeń. Okres 7 lat stosuje się, gdy co najmniej 50% składek w ostatnich 12 miesiącach przypada na ryzyka burzy, gradu, mrozu lub ubezpieczenie kredytu.
Leave a reply