Wycena lokat

Ustawa o rachunkowości do tematu lokat przez zakłady ubezpieczeń odnosi się w zapisie art. 28 ust. 9 i 10, wskazując na zróżnicowanie zasad wyceny dla zakładów prowadzących działalność ubezpieczeń na życie lub ubezpieczenia majątkowe.

Zgodnie z ustawą zakłady ubezpieczeń na życie mogą wyceniać nieruchomości według wartości godziwej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego, co najmniej raz na 5 lat. Wartość godziwą nieruchomości położonych za granicą ustala się według zasad obowiązujących w kraju ich pochodzenia.

Art. 28 ust. 10 ogranicza możliwość stosowania dyskonta łub odpisów wyłącznie w zakresie ustalania rezerw na skapitalizowaną wartość rent w ubezpieczeniach majątkowych i osobowych oraz rezerw w dziale ubezpieczeń na życie, rezerw w dziale ubezpieczeń na życie gdy ryzyko inwestycyjne ponosi ubezpieczający, oraz rezerw na premie i rabaty dla ubezpieczonych w związku z osiąganymi dochodami z lokat stanowiących pokrycie tych rezerw.

Rozporządzenie w sprawie zasad rachunkowości ustala w § 16 i § 17 zasady dokonywania przez zakłady ubezpieczeń wyceny poszczególnych aktywów będących lokatami. Szczególną uwagę zwracają przepisy stwierdzające, że:

– wg wartości godziwej zakłady ubezpieczeń mają obowiązek wyceniać akcje, jednostki uczestnictwa, certyfikaty inwestycyjne i inne instrumenty notowane na rynku regulowanym zakłady ubezpieczeń prowadzące działalność w dziale ubezpieczeń na życie wg wartości godziwej wyceniają lokaty, których ryzyko ponosi ubezpieczający,

– w § 16 ust. 1 pkt 6 zapisano ogólną zasadę wyceny nieruchomości wg wartości nabycia lub kosztu wytworzenia, pomniejszonej o wartość dotychczasowego umorzenia.