WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROWADZENIA KSIĄG RACHUNKOWYCH

Wprowadzony do ustawy o rachunkowości nowy art. 34a – określający obowiązek ustalania na dzień bilansowy stopnia zaawansowania usługi, która jest realizowana w okresie dłuższym niż 6 miesięcy, rozliczenia na wynik przychodów i kosztów proporcjonalnie do stopnia jej realizacji oraz odnoszenia na wynik finansowy jednostki przewidywanych strat – w zakładach ubezpieczeń był praktycznie realizowany przed wprowadzeniem tej regulacji.

Na wynik finansowy ubezpieczycieli na dzień sprawozdawczy wpływały przychody w wartości proporcjonalnej do okresu ubezpieczenia przypadającego w okresie sprawozdawczym.

Przedstawiając schematycznie to zagadnienie można stwierdzić, że techniczny wynik ubezpieczeń w okresie sprawozdawczym jest ustalany jako: przypis składki za cały okres ubezpieczenia (będący przychodem) minus rezerwa składki (dotycząca okresu od dnia sprawozdawczego do końca okresu ochrony ubezpieczeniowej) minus wypłacone odszkodowanie lub utworzona rezerwa na szkody (będące kosztem).

Problem w ubezpieczeniach jest szczególnie istotny ze względu na przewagę umów trwających dłużej niż 6 miesięcy część z nich może dotyczyć nawet okresów wieloletnich.