Księgowość bankowa

Wyznaczniki pełnią rolę ewidencji analitycznej i stanowią informacje uzupełniające dla zewnętrznych i wewnętrznych potrzeb banku, np. wyznacznik X określa walutę, w której jest przeprowadzona operacja (złote czy dewizy) albo warunki oprocentowania operacji (stałe lub zmienne). Obok wyznaczników standardowych poszczególne banki mogą wprowadzać własne wyznaczniki, uwzględniające szczególne potrzeby danego banku. Uwzględniając bieżące potrzeby banku każdy wyznacznik może podlegać dalszemu uszczegółowieniu, pozwalając w ten sposób poznać i określić koszty i dochody, prognozować źródła dochodów i kierunki wydatków.

Księgowość bankowa jest prowadzona na zasadach systemu księgowości podwójnej. Oznacza to, że każda operacja jest księgowana po stronie „Winien” jednego konta syntetycznego i po stronie ,,Ma” drugiego konta syntetycznego lub zespołu kont. Każda operacja powinna być zaksięgowana podwójnie w tym samym dniu. Charakterystyczną cechą rachunkowości bankowej jest bowiem zamykanie zapisów każdego dnia, co wymaga ich zbilansowania. Zapisy w księgach banków muszą być udokumentowane w formie dowodów księgowych (ręcznych lub komputerowych). Dowody księgowe powinny zawierać datę dokonania operacji. Niedopuszczalne jest saldowanie między stanami aktywów i pasywów bez udokumentowania takiej operacji odpowiednim dowodem księgowym. Dowody powinny być podpisywane przez pracowników wyznaczonych przez odpowiednie władze banku, które wskazują sygnatariuszy precyzując ich kompetencje. System komputerowy dla księgowości operacji bankowych powinien zapewnić identyfikację operatora urządzeń komputerowych. Wszelkie księgowania za pośrednictwem systemu informatycznego powinny się odbywać przy użyciu klucza przypisanego danej osobie.