Bank jako jednostka gospodarcza posiada określone aktywa, przez które należy rozumieć zasoby majątkowe:
– kontrolowane przez niego,
– o wiarygodnie określonej wartości,
– powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń,
– które spowodują w przyszłości dopływ korzyści ekonomicznych.
Z tej definicji wynika, że składnik majątku zaliczony do aktywów banku nie musi być jego własnością. Natomiast z tytułu jego posiadania bank powinien uzyskiwać korzyści ekonomiczne.
Aktywa banku można klasyfikować z kilku punktów widzenia. Dla potrzeb ewidencyjnych i sprawozdawczych w aktywach można wyodrębnić pięć grup (uszczegółowianych według wymagań banku):
– 1) środki pieniężne i operacje z bankiem centralnym tj.:
– a) gotówka w kasie,
– b) pozostałe środki w kasie ( m.in. czeki, złoto niemonetarne i inne metale szlachetne, znaki wartościowe),
– c) operacje z bankiem centralnym (m.in. środki na rachunku nostro, rezerwa obowiązkowa, lokaty),
– 2) należności, które mogą pochodzić od jednostek sektora:
– a) finansowego (tj. pozostałych monetarnych instytucji finansowych, instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych, pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, pomocniczych instytucji finansowych),
– b) niefinansowego (tj. przedsiębiorstw i spółek państwowych, przedsiębiorstw prywatnych i spółdzielni, przedsiębiorców indywidualnych, osób prywatnych, rolników indywidualnych, instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych),
– c) instytucji rządowych i samorządowych (tj. instytucji rządowych szczebla centralnego, instytucji samorządowych, funduszy ubezpieczeń społecznych), z tytułu udzielonych kredytów, pożyczek (w tym podporządkowanych), skupionych wierzytelności, zrealizowanych gwarancji, a w przypadku banków także złożonych lokat i przekazanych zabezpieczeń pieniężnych,
– 3) papiery wartościowe, które zostały nabyte z przeznaczeniem do sprzedaży w krótszym bądź dłuższym terminie albo utrzymywania aż do wykupu ich przez emitenta mogą to być papiery dłużne, z prawem do kapitału lub inne,
Leave a reply