Księgi rachunkowe banku

Księgi rachunkowe banku obejmują zbiory pojedynczych zapisów księgowych, ich sumy oraz salda, które tworzą:

– 1) dziennik,

– 2) księgę główną,

– 3) księgi pomocnicze,

– 4) zestawienie obrotów i sald księgi głównej oraz zestawienia obrotów sald i ksiąg pomocniczych.

Dziennik jest elementem ksiąg rachunkowych, w którym zdarzenia gospodarcze ujmowane są chronologicznie. Dlatego też zapisy w dzienniku muszą być kolejno numerowane, a sumy zapisów liczone w sposób ciągły.

W technice komputerowej kolejnemu zapisowi numer identyfikacyjny musi być nadawany automatycznie. Takie wymagania mają na celu umożliwienie:

– a) powiązania zapisów ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi,

– b) ustalania osoby odpowiedzialnej za treść zapisu.

Bank może prowadzić jeden dziennik dla wszystkich operacji łącznie, lub kilka albo kilkanaście dzienników częściowych, w których grupuje zdarzenia gospodarcze według rodzaju.

Prowadzenie wielu dzienników wymaga sporządzenia zestawienia obrotów dzienników za dany dzień operacyjny. Suma obrotów dziennika lub zestawienia dzienników powinna być zgodna z obrotami zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej za dany dzień operacyjny.

Księga główna służy do ujęcia w porządku systematycznym, w kolejności chronologicznej na danym koncie zdarzeń gospodarczych zarejestrowanych uprzednio lub jednocześnie w dzienniku, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Zapisy w księgach rachunkowych banku dokonywane są codziennie. Umożti- wia to ujęcie zdarzeń gospodarczych każdego dnia operacyjnego i odniesienie tych zdarzeń, które dotyczą innych okresów sprawozdawczych do właściwych dla nich okresów.