Prowadzenie ksiąg rachunkowych

Bank jest zobowiązany stosować zasady określone ustawą o rachunkowości10, tak aby rzetelnie i jasno przedstawić sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. Szczególne zasady rachunkowości na mocy delegacji ustawo-

” Zgody banku zrzeszającego nie wymaga obejmowanie lub nabywanie akcji lub praw z akcji lub udziałów banków, Tamże, art. 8 ust. 2.

M Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, op. cit., art. 2 ust. 1 pkt 2. wej określa rozporządzenie Ministra Finansów, zgodnie z którym prowadzenie ksiąg rachunkowych banku polega na31:

– 1) chronologicznej rejestracji zdarzeń gospodarczych w dzienniku dokonywanej w każdym dniu operacyjnym, w sposób umożliwiający uzgodnienie jego obrotów z obrotami zestawienia obrotów i sald kont syntetycznych,

– 2) ujmowaniu w ewidencji syntetycznej zdarzeń gospodarczych w ujęciu systematycznym, w kolejności chronologicznej, przy zachowaniu zasady podwójnego zapisu, w sposób zapewniający sporządzenie zestawienia obrotów i sald wszystkich kont syntetycznych,

– 3) ujmowaniu w ewidencji analitycznej zdarzeń gospodarczych w ujęciu systematycznym, w sposób zapewniający sporządzenie zestawienia obrotów i sald kont analitycznych uzgodnionego z saldami i zapisami na kontach syntetycznych czyli przewidzianych planem kont urządzeniach księgi głównej,

– 4) ewidencji zobowiązań pozabilansowych, ze szczegółowością wynikającą z planu kont banku oraz wymogów sprawozdawczych,

– 5) obejmowaniu określonych rzeczowych składników majątku ewidencją ilościową i wartościową,

– 6) księgowaniu wszelkich operacji wyłącznie na właściwych kontach syntetycznych, kontach analitycznych (przewidzianych w planie kont urządzeniach ksiąg pomocniczych) oraz kontach pozabilansowych wynikających z planu kont banku. Oznacza to, iż zapisy księgowe na właściwych kontach dokonywane są w złotych i groszach lub walutach obcych, w której wykonane były transakcje. W przypadku operacji w walutach obcych istnieje możliwość wyboru sposobu prowadzenia ewidencji, a mianowicie:

– a) w poszczególnych walutach obcych na odpowiednich kontach prowadzonych odrębnie dla wartości w danej walucie obcej i dla wartości w złotych,

– b) w walutach obcych, odrębnie dla wartości w poszczególnych walutach, tak aby umożliwić pełne udokumentowanie do codziennego ustalania wyniku pozycji wymiany.