Klasyfikacja podmiotów – kontynuacja

– Do podsektora tego zaliczane są m.in.:

– spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe,

– przedsiębiorstwa leasingu finansowego,

– przedsiębiorstwa factoringowe,

– domy maklerskie,

– fundusze inwestycyjne,

– firmy utworzone w celu sekurytyzacji aktywów,

– Narodowe Fundusze Inwestycyjne,

– e) pomocnicze instytucje finansowe – instytucje finansowe, które nie prowadzą pośrednictwa finansowego we własnym imieniu, a jedynie przyczyniają się do tworzenia warunków do tego pośrednictwa,

Monetarne instytucje finansowe obejmują podsektor „Bank centralny” oraz podsektor „Pozostałe monetarne instytucji finansowe”.

Ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej, Dz.U. Nr 59, poz. 344 z późniejszymi zmianami.

Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. O organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych Dz.U. Nr 138, poz. 934 z późniejszymi zmianami. Do podsektora tego zalicza się m.in.:

– brokerów, agentów i doradców ubezpieczeniowych i emerytalnych,

– doradców inwestycyjnych,

– kantory,

– giełdy papierów wartościowych,

– giełdy towarowe,

– izby i centra rozliczeniowe,

– Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych,

– fundusze i fundacje finansowe,

– instytucje zabezpieczające infrastrukturę dla funkcjonowania rynków finansowych (np. towarzystwa funduszy inwestycyjnych, towarzystwa funduszy emerytalnych),

– instytucje zajmujące się sprzedażą ratalną,

– firmy zarządzające aktywami (typu „asset management”),

– Fundusz Współpracy.

Podsektor i instytucje w nim

Do podsektora tego nie zalicza się instytucji sprawujących nadzór nad instytucjami finansowymi, których działalność finansowana jest z budżetu państwa, takich jak np. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd. Instytucje te zakwalifikowane są do podsektora instytucji rządowych szczebla centralnego

– 2) w przypadku nierezydenta:

– a) bank centralny – instytucja nierezydenta pełniąca funkcję władzy monetarnej, której podstawową działalnością jest emitowanie waluty krajowej, utrzymywanie wewnętrznej i zewnętrznej wartości waluty krajowej oraz utrzymywanie całości lub części rezerw dewizowych państwa. Kategoria ta obejmuje również Europejski Bank Centralny oraz narodowe banki centralne Eurosystemu,

– b) pozostałe monetarne instytucje finansowe – dla krajów należących do krajów Unii Europejskiej lista klasyfikowanych tu instytucji zamieszczana jest w Internecie na stronie Europejskiego Banku Centralnego. Dla pozostałych krajów należy przyjąć, że pozostałe monetarne instytucje finansowe oznaczają banki (z wyjątkiem banku centralnego),

– c) oddziały zagraniczne banku sprawozdającego – wyodrębnione organizacyjnie i finansowo jednostki banku (rezydenta) działające poza granicami kraju,

– d) międzynarodowe organizacje finansowe – organizacje finansowe zajmujące się wielostronną współpracą i udzielaniem pomocy państwom członkowskim lub krajom trzecim, np. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (Bank Światowy), Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS), Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR). Zaliczane są tu również międzynarodowe instytucje finansowe określone prawem bankowym104,

– e) instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne, czyli takie, których podstawową działalnością jest gromadzenie funduszy w celu ochrony przed ryzykiem,

– f) pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego – obejmuje wszystkie finansowe instytucje nierezydenta, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w formach innych niż gotówka, depozyty i/lub substytuty depozytów w jednostkach instytucjonalnych innych niż monetarne instytucje finansowe.

– g) pomocnicze instytucje finansowe – instytucje finansowe nierezydenta, które nie prowadzą pośrednictwa finansowego we własnym imieniu, a jedynie przyczyniają się do tworzenia warunków do tego pośrednictwa.

– Podmiotami sektora nieflnansowego są:

– 1) w przypadku rezydenta:

– a) przedsiębiorstwa i spółki państwowe – przedsiębiorstwa działające na podstawie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych105 oraz spółki państwowe, tj. spółki:

– w których Skarb Państwa posiada co najmniej 50% kapitału spółki,

– w których przedsiębiorstwo państwowe posiada co najmniej 50% kapitału spółki,

– w których jednoosobowa spółka Skarbu Państwa posiada co najmniej 50% kapitału spółki,

– w których Skarb Państwa, przedsiębiorstwo państwowe i jednoosobowa spółka Skarbu Państwa posiadają łącznie co najmniej 50% kapitału spółki w przypadku, gdy akcjonariuszami/udziałowca- mi jest kilka przedsiębiorstw państwowych lub kilka jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, należy zsumować ich udziały w kapitale spółki,

– przedsiębiorstwa komunalne,

– jednostki badawczo-rozwojowe,

– Pocztę Polską S.A.

– agencje nie wymienione w podsektorze instytucji rządowych szczebla centralnego, które spełniają warunki, opisane powyżej, dla spółek państwowych,

– b) przedsiębiorstwa prywatne oraz spółdzielnie – przedsiębiorstwa i spółki będące w całości własnością kapitału prywatnego oraz takie, które nie spełniają warunków określonych dla przedsiębiorstw i spółek państwowych opisanych powyżej, a także wszystkie spółdzielnie i spółki cywilne, grupy producenckie, a także: