Gdy w operacji rozliczeniowej uczestniczą oddziały tego samego banku, zgodność księgowań pierwotnych i wtórnych kontroluje centrum rozliczeniowe danego banku. Zasady i tryb rozrachunków międzyoddziałowych są ustalone regulaminami poszczególnych banków. Rozliczenia międzybankowe przebiegają według jednolitych zasad rozrachunków ustalonych przez Prezesa NBP20, obowiązujących od 1993 r.

W pozycji B. IV aktywów – „depozyty u cedentów” zakład ubezpieczeń przyjmujący ryzyko wykazuje środki finansowe zdeponowane u cedentów tytułem gwarancji wykonania zobowiązań wynikających z zawartych umów reasekuracji czynnej. Depozyty u cedentów nie mogą być łączone z innymi kwotami należnymi zakładowi ubezpieczeń przyjmującemu ryzyko u ceden- ta, jak również kompensowane z zobowiązaniami zakładu ubezpieczeń przyjmującego ryzyko wobec cedenta. Papiery wartościowe lub inne aktywa finansowe, zdeponowane u cedentów lub osób trzecich tytułem zabezpieczenia wykonania zobowiązań z tytułu zawartych umów reasekuracji czynnej, a pozostające własnością zakładu ubezpieczeń przyjmującego ryzyko, wykazywane są przez ten zakład w bilansie z wyodrębnieniem ich charakteru.

W dotychczasowej praktyce zakłady ubezpieczeń stosowały daleko idące interpretacje przedmiotowej definicji kosztów uznawanych za koszty akwizycji.

– 3. W pozycji B. III. 3 aktywów – „udziały we wspólnych przedsięwzięciach loka cyjnych” ujmuje się w przypadku powierzenia środków zakładu ubezpieczę' innym podmiotom do wspólnego inwestowania. W przypadku powierzeni środków zakładu ubezpieczeń podmiotom powiązanym z zakładem ubezpie czeń udziały te ujmuje się odpowiednio w pozycji B. II. 3 aktywów bilansu.

Szczególne zasady sporządzania sprawozdań finansowych zakładu ubezpie- eń zostały określone w rozdziale 5 rozporządzenia w sprawie zasad rachun- owości.

Wymagania dotyczące rejestru szkód zgłoszonych do ubezpieczyciela określa § 10 rozporządzenia w sprawie zasad rachunkowości. Informacje w nim zawarte winny być gromadzone dla każdej szkody odrębnie, a minimalny ich zakres to:

Sposób ewidencji lokat został określony w § 24 rozporządzenia w sprawie zasad rachunkowości. Zakład ubezpieczeń księguje lokaty oraz związane z nim przychody i koszty w sposób umożliwiający ustalenie:

Banki są ważnymi podmiotami w każdej gospodarce, ze względu na aktywne uczestnictwo w pośrednictwie między jednostkami potrzebującymi środków do prowadzenia działalności i tymi, którzy lokują wolne środki. Poza tym banki świadczą usługi finansowe, przeprowadzają rozliczenia pieniężne swoich klientów oraz inwestują w papiery wartościowe. Wszystkie te czynności są wykonywane aby osiągnąć zysk dla właścicieli. Realizacja tego celu wymaga jednak zapewnienia bezpieczeństwa zdeponowanym środkom oraz właściwej oceny ryzyka przy wykonywaniu działalności kredytowej i każdej innej działalności.

Do kosztów tych zalicza się między innymi koszty ekspertyz i atestów związanych z oceną zaistniałej szkody, koszty obsługi procesu likwidacji szkody, koszty wypłaty odszkodowania, koszty windykacji należnych regresów oraz wynagrodzenia likwidatorów, które do 2001 r. zaliczane były przez ubezpieczycieli do kosztów administracyjnych.

Informację na temat zapewnienia porównywalności danych, sposobie jej zapewnienia, a także o zastosowanych od niej ewentualnych odstępstwach (możliwych w wyżej wskazanych przypadkach) wraz z uzasadnieniem, należy zamieścić w informacji dodatkowej („komentarzu”) w raportach kwartalnych oraz w informacji dodatkowej, w półrocznych i rocznych sprawozdaniach finansowych, również skonsolidowanych, przy czym, sporządzając kolejne raporty okresowe za okresy roku obrotowego, w którym wdrażane są nowe zasady rachunkowości (raporty półroczne, roczne także skonsolidowane), należy rozważyć czy przyjęte kryterium odstępstwa od obowiązku zapewnia porównywalność danych porównawczych poprzez ich przekształcenie nadal może mieć zastosowanie.

Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego dla zakładu ubezpieczeń, który prowadzi działalność w formie towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, wynosi:

W pozycji tej ujmuje się przychody z lokat stanowiących pokrycie reze na skapitalizowaną wartość rent oraz rezerwy na premie i rabaty (łącznie skutkami przeszacowania lokat długoterminowych).